Stinkende gouwe - geneeskrachtige eigenschappen en toepassingen van de plant.

Op een andere manier wordt stinkende gouwe een wrattenzwijn, podtinnik, geelzucht, tangentieel gras, slikgras, nachtblindheid, bloed, reinigingsmiddel, gele zeekoet genoemd.

Stinkende gouwe is een vaste plant die giftig melksap bevat dat rijk is aan alkaloïden. Stinkende gouwe geneest huidziekten, poliepen, lever en galblaas. Het wordt in de volksmond gebruikt als middel voor het uitvoeren van preventieve maatregelen en het behandelen van oncologie.

De naam in het Latijn is Chelidonium majus. De Engelse naam is Wartwort. Stinkende gouwe behoort tot de familie Poppy.

Op medisch gebied is er veel onderzoek gedaan naar de geneeskrachtige eigenschappen en contra-indicaties van deze medicinale plant. Stinkende gouwe is al sinds de oudheid bekend, maar in onze tijd wordt het in beperkte mate gebruikt. En dat allemaal omdat het plantensap erg giftig is. Het sap bevat dodelijke stoffen en wordt daarom niet gebruikt in de reguliere geneeskunde. Maar er zijn een aantal ziekten bij de behandeling waarvan alleen stinkende gouwe effectief is.

Karakteristieke kenmerken van grote stinkende gouwe.

Er zijn een groot aantal volksnamen van de plant. De inheemse naam "Chelidonium" komt van het Griekse woord "celadon", wat zich vertaalt als "slikken". Het eerste verhaal van deze naam - op het moment dat de plant begon te bloeien, kwamen er zwaluwen aan. De tweede versie (het is schriftelijk bevestigd) - genezers uit het oude Griekenland behandelden oogziekten met stinkende gouwe, omdat volgens legendes de zwaluw zijn blinde kuikens genas met het sap van deze medicinale plant.

Het woord "stinkende gouwe" komt van het feit dat huidziekten (schoon lichaam) dankzij deze cultuur worden behandeld. Een andere naam - "wrattenzwijn" - wordt gebruikt omdat stinkende gouwe wordt gebruikt om wratten te dichten. Vanwege de brede verspreiding van de plant, de wijdverbreide en frequente ontwikkeling in tuinpercelen en onder hekken (tyny), kon stinkende gouwe als onkruid worden gevonden, en daarom is er een andere populaire naam - "podtynnik".

Beschrijvende kenmerken.

De eigenaren van zomerhuisjes zijn zich terdege bewust van het uiterlijk van de plant. Elk jaar worstelen ze met obsessief onkruid - een kruidachtige vaste plant met een stengel die tot 1 m hoog wordt, maar in veel gevallen 50 cm bereikt.

De stengel is recht, in de regel kaal aan de onderkant, maar heeft beharing met een groot aantal haren. Hierboven begint de vertakking van de stengel, deze is bedekt met bladeren van een onregelmatig type. De bladeren zijn groot, hun randen hebben een patroon, gevormd door afgeronde delen. De groei van de bladeren begint vanaf de wortelstok, ze worden geplant op langwerpige stekken, terwijl de bladeren aan de bovenkant stevig tegen de stengel worden gedrukt.

Stinkende gouwe is een zeer levensvatbare plant, overleeft in alle situaties, omdat het een ontwikkeld wortelstelsel heeft. De wortelstok is verkort, recht, maar als hij dieper in de grond gaat, wordt hij vertakt en langwerpig. Door de jaren heen krijgt het gras steeds meer wortels. Om deze reden vindt er een moeilijke, serieuze strijd plaats met de wiet.

De cultuur bloeit van mei tot juli dagen.Waar het warm is, begint de plant eerder te bloeien. In het zuiden vindt de bloei al plaats vanaf de 15e van de tweede lentemaand. Als in deze periode het onkruid wordt gemaaid, wordt de bloei zonder uitzondering herhaald, rond augustus-dagen. De bloemen zijn rijk, de bloembladen zijn regelmatig, goudgeel, eendimensionaal.

Vanaf de eerste zomermaanden veranderen de bloemen in zaaddozen. Ze blijven op de stengel, daarna rijpen ze snel en openen ze. Kleine zaden met een ronde vorm, zwart of donkerbruin van kleur, giet uit de dozen. Elk zaadje heeft een aanhangselkam waar mieren dol op zijn. Ze eten het, verspreiden het actief overal en overal, dragen planten over enorme gebieden.

Hoe weet je dat het stinkende gouwe voor je is? Breek de stengel, het sap zal bij de pauze tevoorschijn komen, in het begin is het helderwit van kleur en ziet het eruit als verdikte, strekkende melk. Maar bij blootstelling aan lucht verandert de helderwitte kleur in oranjerood.

Waar stinkende gouwe groeit.

De cultuur groeit vaak in de buurt van de mierenhoop, omdat de mieren daar regelmatig granen brengen. De plant is echter ook op andere plaatsen te vinden. De cultuur heeft een hoge mate van pretentie, daarom groeit deze overal. Het enige gebied waar dit type plant niet groeit, zijn de klimatologische omstandigheden van het Verre Noorden.

Je kunt stinkende gouwe verzamelen in het bos, waar de cultuur groeit op schaduwrijke randen en open plekken. Je kunt naar het veld gaan of kijken of stinkende gouwe groeit op de hekken van zomerhuisjes. Maar in de regel is de plant veel dichterbij te vinden, bezoek gewoon de voortuin bij de hoogbouw, stadspark of plein, of zoek stinkende gouwe op de gazons.

Mensen die het nut van deze medicinale plant kennen, kweken hem zelf. Voor dit doel wordt het verzamelen van zaden uitgevoerd, gezaaid in kasomstandigheden op dagen van februari-maart. Wanneer het zomerseizoen komt, worden de spruiten onder de blote hemel getransplanteerd, de grond moet goed worden bevochtigd, de plantplaats met licht beschaduwde kronen van bomen of struiken. De plant is zeer aanpasbaar, maar de groei moet worden gecontroleerd, omdat hij zich onbewogen kan verspreiden naar de rest van de gecultiveerde vegetatie.

Hoe stinkende gouwe groot te verzamelen en te bereiden.

De meeste mensen geloven dat de voordelen van stinkende gouwe alleen in het kruid liggen, maar er zijn aanwijzingen dat de wortelstok veel actievere elementen bevat. Daarom wordt aanbevolen om zowel gras als wortels te verzamelen.

Kruidachtig deel. Gras wordt geoogst tijdens de periode van massale bloei van stinkende gouwe, in de regel in mei-juni-dagen. 5-10 cm van de stengel wordt afgesneden van het grondoppervlak, terwijl de bladeren worden gevangen. Om de planten te drogen, moeten ze in een dunne laag op zolder of schuren worden uitgespreid, zodat lucht vrij kan doordringen en vaak wordt geroerd. Elektrische drogers worden ook gebruikt voor het drogen, het temperatuurregime is 50-60 graden.

Wortel. Het wordt tegelijkertijd met het met gras begroeide deel geoogst om het handiger te maken. Een toegankelijk fragment van de wortelstok wordt opgegraven, snel gewassen in schoon water uit de grond. De wortelstok wordt niet gedroogd, maar vers aangebracht, sap wordt eruit geperst, omdat de wortel veel meer bevat dan de stengel. Bovendien bevat rizoomsap meer heilzame elementen dan grassap.

Wanneer oogst stinkende gouwe, wees voorzichtig. Raak de stengel en wortel niet met blote handen aan. Het sap is gevaarlijk voor de huid, omdat het irritatie en jeuk kan veroorzaken. Gebruik een veiligheidsbril en een beschermend masker, omdat het verdampende sap het slijmvlies van de ademhalingsorganen kan irriteren, in veel gevallen treden chemische brandwonden op aan het strottenhoofd en de luchtpijp.

Nadat u in contact bent gekomen met deze medicinale plant, wast u uw handen grondig, aangezien de cultuur giftig is, ernstige vergiftiging veroorzaakt, is de dood mogelijk.

Waar stinkende gouwe uit bestaat, zijn kwaliteiten.

Stinkende gouwe wordt in beperkte mate gebruikt, omdat het giftig is. De plant heeft een gehalte van meer dan 20 alkaloïden, waarvan de meeste in de wortelstok. De eigenschappen en effecten van alkaloïden werden bestudeerd door Sovjet-farmacologen.

Volgens de Russische wetenschapper Chirvinsky S.O. heeft de combinatie van alkaloïden als chelidonine, hellerithrine en andere antitumoractiviteit. Als u stinkende gouwe-extract op de huid aanbrengt, zal dit een lokale irritatiereactie veroorzaken en pijn verminderen.

De samenstelling van de medicinale plant zal je helpen erachter te komen wat stinkende gouwe aan kan.

• helidonine. Bitter element, alkaloïde, pure giftige stof. Tegelijkertijd kan het een kalmerend effect hebben.
• homohelidonine. Alkaloïde, heeft een uitgesproken lokaal anesthetisch effect. De moderne geneeskunde gebruikt het niet, omdat dit element het gif is van krampachtige effecten.
• Hellithrin. De effecten van deze alkaloïde werden bestudeerd door farmacologen D. Muravyova en V. Chelobitko.Het bestanddeel is interessant als actief verdovingsmiddel. Wetenschappers hebben experimenten uitgevoerd door de stof te combineren met morfine en andere kalmerende middelen. In deze combinatie werd het kalmerende en pijnstillende effect van het hoofdbestanddeel versterkt door Hellithrin.
• Sanguinair. Een alkaloïde die een plaatselijk irriterend en verder analgetisch effect heeft. In het bijzonder heeft het element een hoge activiteit op slijmvliezen. Als het in het spijsverteringsstelsel komt, zal het gal en speeksel produceren.
• Protopine. Stimuleert gladde spieren. Het heeft een effect op de baarmoedertint, daarom is zwangerschap de belangrijkste contra-indicatie voor het gebruik van cultuur.

Het gras bevat minder alkaloïden, maar heeft dezelfde elementen als de wortelstok. Ook is het kruidachtige deel rijk aan flavanoïden, tannines en een spectrum aan organische zuren. Het pure sap van de kruidenplant bevat veel vitamine C.

Hoe stinkende gouwe wordt gebruikt.

Welke ziekten geneest stinkende gouwe? Een groot aantal antwoorden zal worden gegeven door verschillende bronnen. Deze cultuur is een remedie voor bijna alle ziekten. Stinkende gouwe wordt onbeperkt gebruikt in de volksgeneeskunde, hoewel artsen "genezers-genezers" waarschuwen dat de cultuur zeer giftig is.

Het is altijd de moeite waard eraan te denken dat stinkende gouwe giftig is. En als u een veiliger alternatief voor behandeling kunt kiezen, moet deze keuze zonder meer worden gemaakt. Maar er zijn ziektes die deze geneeskrachtige plant beter kan genezen, en andere gewassen zijn in deze gevallen niet zo geschikt.

Ziekten van de lever, galblaas... Stinkende gouwe is een bestanddeel van het cholelitine-complex, dat wordt gebruikt voor de behandeling van galsteenaandoeningen. Produceert gal, vermindert het niveau van de viscositeit.

poliepen. In de medische praktijk wordt een waterige infusie gebruikt om poliepen van de darmen, neusholten, die gepaard gaan met chronische sinusitis, te genezen. In de gynaecologie wordt gras gebruikt tegen poliepen. Dit is effectief omdat de samenstelling op het lichaam van de poliep wordt verbrand, waardoor afsterven en vernietiging van de gezwellen optreedt.

Huidziektes. Zuiver sap wordt gebruikt om wratten dicht te schroeien, langdurige niet-genezende wonden, uitgebreide eeltplekken te behandelen en het sap wordt ook gebruikt in de beginfase van lupus. Hoewel deze methode wordt aanbevolen door de traditionele geneeskunde, wordt deze niet beperkt door de reguliere geneeskunde. Als stinkende gouwe uitwendig wordt toegepast, wordt het als een veilige behandelmethode beschouwd.

Gebruik geen producten op basis van stinkende gouwe bij zwangere vrouwen met epilepsie en bronchiale astma. Inwendig wordt geen puur sap of gras gebruikt.Ze worden alleen gebruikt als basis voor een medicijnrecept.

Vers sap voor buitengebruik.

Het sap wordt gebruikt om likdoorns te behandelen, omdat het een uitgesproken irriterend, keratolytisch effect heeft. Het is heel goed om wratten met sap te verwijderen, papillomen en condylomen te verwijderen. In de volksgeneeskunde worden steenpuisten en eczeem verwijderd met behulp van sap.

Om het sap te bereiden, breek de steel af en breng een snee aan met het sap dat is uitgekomen op de zere plek, dit is als het gebied voor verwerking klein is. Voor uitgebreidere behandelingen worden vers gras en wortelstokken gemalen in een blender, in een doek gewikkeld en eruit geperst.

Sap om kanker te genezen.

“Stinkende gouwe sap wordt gebruikt om kanker te genezen. In dit geval is het niet eenvoudig om advies te verspreiden, omdat stinkende gouwe in de regel de laatste hoop is. Maar uit eigen ervaring weet ik dat sap niet vers wordt genomen, maar uit blik. Het geeft geen resultaat als je een hormoonafhankelijke tumor van de borst, eierstokken of baarmoeder hebt”, zegt de kruidkundige A. Varennikov.

Het heeft geen zin om deze medicinale plant te gebruiken als je een hormonale ziekte wilt genezen. Het is onwenselijk om stinkende gouwe te gebruiken om de schildklier, vleesbomen, eierstokcysten te genezen.

Om het sap op te slaan om het te gebruiken bij de behandeling van oncologie, adviseren kruidkundigen om het sap met alcohol te bewaren.

Hoe koken.

• Haal de stengel, bladeren, wortels door een vleesmolen.
• Pers het sap eruit.
• Voeg 250 ml alcohol 96 graden of 500 ml wodka toe per 1 liter sap.
• Giet in een glazen container, sluit goed af.
• Buiten bereik houden, want de infusie is giftig.

De behandeling begint met 1-5 druppels die oplossen in water of melk. 's Ochtends op een lege maag innemen. Verhoog de dosis geleidelijk tot 30 druppels, voeg elke dag 1 druppel toe. Verlaag de dosis verder, elke dag moet u deze met 1 druppel verminderen.

Om oncologie te behandelen, wordt de infusie van sap met alcohol gebruikt. Kruidkundige A. Varennikov beweert dat alkaloïden, die in een plant zitten en kankercellen vernietigen, alleen met alcohol kunnen worden geëxtraheerd. Een kleine hoeveelheid kan worden geëxtraheerd als de grondstof wordt gebrouwen met kokend water in de vorm van zouten, daarom moet het met alcohol geconserveerde sap in een infusie van stinkende gouwe in water worden gedruppeld om een ​​volledig complex van alkaloïden te verkrijgen.

Infusie voor het uitvoeren van preventieve maatregelen tegen kanker.

Herbalisten adviseren het drinken van een aftreksel van deze medicinale plant tegen oncologie. In dit geval wordt een waterige infusie gebruikt.

Hoe koken.

• Maal het gedroogde kruidachtige deel van de plant.
• Giet het in een thermoskan (1 el. L.).
• Giet 250 ml kokend water.
• Week gedurende 15 minuten, goed sluitend.

De infusie wordt 1 keer / dag 's ochtends op een lege maag ingenomen. Dosis - 2 el. ik. de profylaxekuur wordt binnen 15 dagen uitgevoerd. Herhaling van de cursus is maximaal 3 keer per jaar toegestaan.

Afkooksel voor de behandeling van externe oppervlakken.

Een afkooksel van stinkende gouwe wordt gebruikt om huidgebieden te behandelen die zijn aangetast door scrufula, psoriasis, atopische dermatitis (allergieën). Het geneesmiddel lokaal antiseptisch beïnvloedt het getroffen gebied, kan de ontstekingsreactie verlichten, zwelling van het weefsel en pijn verminderen.

Hoe een afkooksel te bereiden.

• Snijd gedroogd gras.
• Giet 4 eetlepels in een container. ik.
• Giet 1,5 liter water.
• Breng aan de kook, laat vijf minuten op laag vuur staan.
• Wikkel in, laat 8 uur trekken.

De bouillon moet aan baden worden toegevoegd of de aangetaste gebieden moeten ermee worden gewassen en er moeten lotions worden gemaakt. Een afkooksel kan worden gebruikt om aambeien te behandelen, het wordt in dit geval gebruikt als een ontstekingsremmend, lokaal anestheticum. Microklysma met stinkende gouwe wordt gebruikt. De bouillon wordt in het rectum gebracht en daar enkele minuten bewaard.

Infusie voor interne ontvangst.

Is het toegestaan ​​om deze medicinale plant mee naar binnen te nemen om ziekten van het maagdarmkanaal, het cardiovasculaire systeem te behandelen? Herbalisten adviseren om de infusie zeer voorzichtig en met de nodige voorzichtigheid te gebruiken. Maar als er ziekten zijn zoals: ziekten van de lever, galblaas, darmcatarre, diarree, dan zal de infusie van stinkende gouwe in deze gevallen een zeer effectief effect hebben. De infusie heeft een choleretisch, ontstekingsremmend effect, kan spierspasmen ontspannen, de bloeddruk verlagen.

Hoe koken.

• Giet 1 theelepel. gedroogde kruiden 200 ml kokend water.
• Breng de compositie aan de kook.
• Laat de bouillon een uur trekken.
• Deformatie.

Neem een ​​infusie van 1 eetl. ik. 3 keer / dag op een lege maag.

Zalf voor de behandeling van uitwendige oppervlakken.

De markt biedt kant-en-klare medicijnen op basis van stinkende gouwe sap. De fondsen hebben een antibacteriële, ontstekingsremmende werking. "Bee stinkende gouwe" vermindert bijvoorbeeld huiduitslag, vermindert het niveau van roodheid en ontsteking van acne.

Stinkende gouwe zelfgemaakte crème wordt gebruikt om ernstige huid- en gewrichtsaandoeningen te behandelen. De samenstelling heeft een veel grotere hoeveelheid actieve stoffen, daarom is de crème niet geschikt als cosmetisch product.

Stinkende gouwe zalf recept.

• Maal verse bladeren en stengels.
• Voeg vaseline of lanoline toe in een verhouding van respectievelijk 1: 1.
• Meng, breng over naar een glazen container.

Aanbrengen op huidgebieden die zijn aangetast door atopische dermatitis, psoriasis. De zalf wordt alleen gebruikt om het ontstekingsproces te verminderen en pijn bij cutane tuberculose, huidoncologie te verminderen. Ook kan de samenstelling zwelling en ontsteking in de gewrichten verminderen als u wordt overvallen door reuma, polyartritis, osteochondrose.

Als u medicijnen gebruikt op basis van stinkende gouwe, controleer dan het welzijn van de patiënt. Symptomen van intoxicatie: hoofdpijn, duizeligheid, hoge dorst, bewustzijnsverlies. Als er tekenen verschijnen, zoek dan onmiddellijk professionele hulp.

Stinkende gouwe is een wijdverbreide en toegankelijke vegetatie. Het sap van de cultuur bevat een grote hoeveelheid alkaloïden - natuurlijke giftige stoffen die kankercellen kunnen vernietigen. De elementen hebben een ontstekingsremmend effect, kunnen zwelling verminderen, dus de remedie wordt gebruikt bij de behandeling van huidziekten. Het is noodzakelijk om infusies zorgvuldig naar binnen te nemen, omdat stinkende gouwe giftig is. Het is mogelijk om ziekten van het maagdarmkanaal te behandelen met behulp van deze plant, waarbij ontstekingen en spasmen optreden.