Volzhskaya herfstpeer
Inhoud:
Volzhskaya herfstpeer, zoals de naam al aangeeft, is een laat perenras. Het werd gefokt door fokkers in Samara. Het werd gekweekt door de Kopylova-variëteit te bestuiven met een mengsel van Bessemyanka-pollen en de elite 94.
Volzhskaya herfstpeer: beschrijving van de variëteit en kenmerken
De herfstperenboom van Volzhskaya ziet er op verschillende leeftijden anders uit. Omdat het erg jong is, heeft het een piramidale kroon. Met de leeftijd krijgt het een meer ovale en dan ronde vorm. De centrale dirigent is echter duidelijk zichtbaar, en op elke leeftijd. De formaties waarop de vruchten groeien, worden ringetjes genoemd.
Wat betreft de shoots. Ze zijn geniculate, groeien recht, zonder vervormingen, zijn groenachtig bruin gekleurd. De bladknoppen zijn klein, enigszins uitpuilend en zijn gewoon, conisch van vorm.
De bladeren zijn langwerpig, donkergroen. Langs de centrale nerf zijn de bladeren gevouwen als een boot, de randen zijn licht gekarteld en licht gerimpeld. De bladsteel waarop het blad wordt gehouden is middelgroot.
Kenmerken van de variëteit
De vruchten van de herfstpeervormige peersoort Volzhskaya, slechts iets ingekort. Meestal wegen ze niet meer dan 110 gram. Het fruit moet worden verwijderd wanneer het een geelgroene tint krijgt. Een volledig rijpe peer heeft een gele kleur. Er zijn onderhuidse stippen, ze zijn groen en verspreid over het hele oppervlak van de foetus. De steel is gebogen, gebogen, van gemiddelde lengte.
Veel peren van de herfstvariëteit Volzhskaya hebben geen trechter, maar als die er is, is deze smal en erg klein. De schotel is erg diep, bezaaid met groeven. Het hart heeft de vorm van een ruit. Zaden zijn langwerpig met een smalle punt. De vrucht smaakt zoet en zuur, vlezig.
De herfstpeersoort Volzhskaya begint regelmatig vruchten af te werpen op de leeftijd van zes tot zeven. Vruchten rijpen tegen de twintigste september. De soort impliceert langdurige opslag, dus eten is zelfs mogelijk in de maand november. Onder omstandigheden van fruitconservering kunnen peren tot eind januari blijven liggen.
Bloei vindt meestal in het midden plaats. Als de winters te streng zijn, zullen de fruitformaties worden aangetast. Plus Volzhskaya herfstperen - lage schade door korst en vruchtrot als gevolg van infectie met fruitrot.
