Epiphyllum - foto, thuiszorg, reproductie

Epiphyllum (Epiphyllum) is een inheemse plant uit het centrale en zuidelijke deel van het Amerikaanse continent. Behoort tot de cactusfamilie. Epiphyllum behoort tot een klein geslacht dat enkele cactussen van epiphyllum- en lithofidensoorten omvat. Dit is een zeer pretentieloze cactus, die zelfs thuis kan worden gekweekt. Verderop in het artikel zullen we u uitgebreid vertellen over deze plant.

Wat is de epiphyllumbloem?

epiphyllum

Beschrijvende kenmerken

Het epiphyllum heeft veel hangende, platte groene stengels. Ze zijn gesegmenteerd en lijken soms op linten. Soms zijn de randen van de stengels bedekt met grote tanden met dunne areolen, waar kleine stekels groeien. In de loop der jaren treedt verhouting van de stengels op, hun vormen krijgen ronding in dwarsdoorsnede en de basis is bedekt met een diepbruine bast. De vorming van bloemen van groot formaat en felle kleuren vindt plaats aan de toppen van de scheuten. Ze kunnen wit, lila, roze, geel, rood en oranje zijn. De diameter van één bloem is ongeveer 15 centimeter. Zodra ze beginnen te bloeien, geven ze een ongelooflijk aroma af dat de hele kamer kan vullen. Een naaste verwant van de epiphyllum zijn phyllocactus, waarmee ze planten van hybride vormen kunnen vormen.

De lengte van de scheuten van deze plant kan van 1 meter tot 3 meter zijn.

Bloeien

De bloei van Epiphyllum begint in de laatste lentemaand, maar er zijn ook soorten die ongeacht het seizoen kunnen bloeien. Eén tepelhof produceert één zeer aantrekkelijke bloem, een lust voor het oog gedurende 5 dagen. Vooral vaak komt het verschijnen van knoppen op scheuten met een platte vorm voor. Als je geschikte omstandigheden voor de plant creëert en er goed voor zorgt, kan de plant twee keer per seizoen bloeien.

Kweekregels en epiphyllum snoeien

epiphyllum: foto

Het zal heel eenvoudig zijn om voor de epiphyllum te zorgen, omdat de plant zich onderscheidt door zijn pretentieloosheid en voldoende bescheiden bemesting en zeldzame watergift zal hebben. Hij groeit prettig als er veel ruimte voor is en als je te lange scheuten snoeit.

Op volwassen leeftijd moeten planten worden uitgedund, waarbij oude en beschadigde scheuten moeten worden verwijderd.

Houd er rekening mee dat u de plant niet kunt verplaatsen wanneer de knoppen zich beginnen te vormen of de bloei begint, omdat dit ertoe leidt dat de knoppen vallen.

Alleen jonge en platte twijgen produceren bloemen, dus de rest, oude, kan zonder aarzelen worden verwijderd. Bij het snoeien moet schoon en scherp gereedschap worden gebruikt. Alle sneden moeten onmiddellijk met houtskool worden verwerkt.

Zodra het weer constant warm wordt tot het begin van de herfst, kunnen de planten naar de tuin, balkon of terras. Dit moet geleidelijk gebeuren, zodat de plant eraan kan wennen. Het is noodzakelijk om met meerdere uren per dag te beginnen, elke dag om de tijd te verlengen tot een hele dag. De plant moet worden beschermd tegen regen, wind en tocht. Ook mogen planten niet in direct zonlicht staan.

Wanneer de plant in vegetatieve rust gaat, de periode oktober-maart, stopt de groei, wat heel natuurlijk is. De vorming van nieuwe scheuten vindt plaats tussen april en augustus.

Met behulp van de epiphyllum is verticaal tuinieren mogelijk.Om dit te doen, moet je een steun gebruiken voor de lange stelen en de takken ernaartoe leiden. Je kunt ze ook in hangende potten kweken, waar ze er spectaculair uit zullen zien, of groeien als een ampelbloem, waarvan de takken prachtig aan de pot hangen.

Hoe een epiphyllum-cactus te vermeerderen?

Snijmethode:

Epiphyllum is niet moeilijk te vermeerderen. Om dit te doen, moet u 15 centimeter stengel of apicale stekken gebruiken. Ze moeten worden geplaatst in vochtige turf gemengd met zand in gelijke verhoudingen om te rooten. Stekken met afgeronde vormen, die verhout zijn en met drie randen schieten, zullen niet werken. Alleen platte jonge takken kunnen worden gebruikt. Aan de basis moet de stengel in een stompe hoek worden gesneden, daarna moet de snede drie dagen op een goed geventileerde plaats of in de tuin drogen, zodat het rotten niet begint.

Vervolgens moet je een pot bereiden met een diameter die niet groter is dan 7 centimeter, deze vullen met turf en zand in gelijke verhoudingen en rivierzand erop gieten met een laag van twee centimeter, waardoor overtollig vocht niet kan binnendringen in de plant. Daarna worden stekken geplant, op een lichte helling, voor hun beworteling. De inbeddingsdiepte mag niet meer dan anderhalve centimeter bedragen. Stekkenpotten moeten op een warme plaats staan ​​waar de zon ze niet raakt. De eerste keer water geven is pas na 4 dagen nodig. Zodra de scheuten verschijnen, is het mogelijk om te zeggen dat het rooten succesvol was.

Je kunt de stekken rooten door ze boven het wateroppervlak te plaatsen, zodat ze heel dichtbij zijn, maar de stekken raken het niet. De landing wordt uitgevoerd na het verschijnen van kleine wortels. Opgemerkt moet worden dat deze methode vaak de vertraging van de ontwikkeling beïnvloedt, omdat het wortelstelsel zich moet aanpassen aan nieuwe omstandigheden.

Zaad methode:

Het zaaien van zaden vindt plaats in het voorjaar. Hiervoor is het noodzakelijk om losse en poreuze grond te gebruiken. Voordat je de zaden zaait, is het handig om ze een paar uur onder te dompelen in een oplossing van mangaan met epine en zirkoon en ze daar enkele uren te houden. De zaden hoeven niet te worden begraven, het is voldoende om ze licht met zand te strooien. Bedek de bak na het zaaien met folie of glas om een ​​broeikaseffect te creëren. Van tijd tot tijd is het nodig om de schuilplaats te verhogen voor ventilatie en water. Om in het begin te luchten, zijn een paar minuten voldoende, maar geleidelijk moet deze tijd worden verlengd. Om de zaden te laten ontkiemen, moet de container op een temperatuur van +20 tot +25 graden zijn met goede verlichting, maar zonder blootstelling aan de zon. Met de juiste procedure moet de opkomst van spruiten na 21 dagen worden verwacht. Tegen die tijd moet de schuilplaats worden verwijderd.

De eerste oogst wordt uitgevoerd op de leeftijd van twee maanden spruiten. Het zitten gebeurt heel voorzichtig in aparte potten, omdat jonge zaailingen zeer kwetsbare wortels hebben. Zaadplanten ontwikkelen zich langzaam, waardoor ze er in de eerste levensmaanden iets anders uitzien dan andere. In jonge epiphyllums zijn verdikte, sappige, vertakte, ronde scheuten, in dwarsdoorsnede bedekt met scherpe witte naalden. Met de leeftijd sterven de doornen af ​​en worden de scheuten plat. Dit gebeurt na 4 maanden van het leven. In epiphyllum is de bloei vroeg, als je de basis agrotechnische regels volgt, kan de bloei 5 jaar later worden waargenomen, na het zaaien van de zaden.

Divisie

Reproductie kan worden uitgevoerd met behulp van deling. Dit kan tijdens de planttransplantatie. Elk afzonderlijk deel moet zijn eigen wortelstelsel hebben en langs de grond een groen deel. Alle snijwonden en wonden die tijdens de deling kunnen ontstaan, moeten worden behandeld met houtskool, dat dient om te desinfecteren en te drogen.

Alle onderdelen zitten in aparte potten. De eerste watergift wordt pas na 4 dagen uitgevoerd.De containers moeten worden geplaatst in een ruimte met goede verlichting, maar niet blootgesteld aan zonlicht. Nieuwe planten zullen hun bloei volgend seizoen beginnen te verrukken.

Lagen

Luchtlagen worden actief gebruikt door bloementelers om het epiphyllum te vermeerderen, omdat het vrij eenvoudig is. Luchtwortels verschijnen bij een goede luchtvochtigheid. Zodra dit gebeurt, moet je de scheuten met wortels aan het grondoppervlak vastpinnen in een nabijgelegen pot en ze ingraven, waarbij het bovenste deel op het oppervlak blijft. Al na 30 dagen zullen zich nieuwe scheuten vormen en na 60 dagen is het mogelijk om de lagen te scheiden.

Wanneer en hoe epiphyllum te transplanteren?

Een transplantatie wordt alleen uitgevoerd als daar behoefte aan is, het is bijvoorbeeld nodig om het land te veranderen of de plant is verkrampt in de pot. Dit moet vaak niet worden gedaan, omdat de plant transplantaties pijnlijk verdraagt. Elke keer, na dergelijke procedures, heeft de epiphyllum tijd nodig om te herstellen.

Het is noodzakelijk om dergelijke evenementen te houden met de komst van de lente. Op jonge leeftijd wordt elke 12 maanden getransplanteerd in grotere potten. Op volwassen leeftijd, eens in de 3 jaar. Om de nadoli te bepalen om een ​​transplantatie uit te voeren, kunt u de uiteinden van de wortels gebruiken, die uit de drainagegaten beginnen te kijken. De beste tijd om te transplanteren is tussen nieuwe groei en knopvorming.

Als de knoppen al zijn gevormd of de bloei is begonnen, kan de transplantatie pas worden uitgevoerd nadat de plant is vervaagd. Een cactus doet het goed in een ondiepe pot met een groot drainagegat. Er moet een drainagelaag op de bodem van de pot zitten. Gebroken baksteen, kiezelstenen, scherven van hun klei, geëxpandeerde klei zijn geschikt. Er wordt een aarden mengsel bovenop gegoten.

Na het voorbereiden van een nieuwe plek voor de groei van de cactus, wordt de plant van de vorige pot naar een nieuwe plek gebracht en op dezelfde diepte geplant. Tijdens de transplantatie mag de aarden klomp niet worden beschadigd. Na het verplanten wordt de plant in de grond begraven en verdicht zodat er geen luchtlagen achterblijven. Deze manier van verplanten wordt overslag genoemd. Dit is de beste manier om het wortelstelsel niet te beschadigen en bevordert een snelle aanpassing en het begin van de groei.

Nadat de planten zijn getransplanteerd, moeten ze een week op een plaats worden beschermd tegen de brandende zon. Na 5 dagen kun je hem water geven. Deze tijd is voldoende om je aan te passen aan nieuwe omstandigheden en om wonden te genezen die tijdens de transplantatie zijn ontstaan.

Ook is het niet nodig om binnen 30 dagen mest toe te dienen, omdat het nieuwe grondmengsel voldoende voedingsstoffen bevat.

Als u rot op de bollen vindt, moet u de grond volledig veranderen. Bij het herplanten van planten is het noodzakelijk om de bol van de grond te halen, deze te inspecteren en als er rot op zit, deze dan af te snijden met een schoon en scherp mes en vervolgens te verwerken.

Je moet de plant niet overplanten naar een nieuwe plek met een kluit aarde die te nat is. Het is noodzakelijk om de wortels te deppen met zacht papier en enkele uren te laten drogen op een open raam of in de tuin.

Bij elke, zelfs onbeduidende, verschijning van rot op de plant, mag deze alleen in een nieuw grondmengsel worden getransplanteerd en moet de oude worden weggegooid, omdat de schimmel daar blijft.

Voor een cactus moet je geen grote potten kiezen, omdat de planten hun wortelstelsel beginnen te ontwikkelen, en niet het groene deel. Omdat dit proces lang genoeg duurt, zal de grond in de pot die er niet bij betrokken is, beginnen te verzuren door overtollig vocht, waardoor de wortels gaan rotten. Cactus bloeit het beste als hij in kleine potten wordt gekweekt.

Bodem selectie:

Deze soort onderscheidt zich doordat hij een voedingsbodem nodig heeft met een goede water- en luchtuitwisseling en een lage zuurgraad. Een mengsel dat wordt gebruikt om cactussen en succulenten te kweken is perfect. Het is voldoende om er graszoden en humus van bladeren aan toe te voegen, ze zullen de grond verzadigen met alle noodzakelijke elementen.

Om de grond los te maken en de vruchtbaarheid te vergroten, moet je deze in een kleine hoeveelheid mengen met houtskool. Om de drainage te vergroten, wat erg belangrijk is voor de plant, moet je daar een beetje rivierzand, perliet, toevoegen. Met de leeftijd van de plant zou zowel de zuurgraad van de bodem als de hoeveelheid veen moeten toenemen.

Potentiële problemen bij het groeien van epiphyllum

Rottende ziekten treden op als vloeistofstagnatie in de grond is toegestaan, vooral in het koude seizoen. Een plant die niet op tijd wordt getransplanteerd kan de plant schaden, namelijk tijdens de periode van knopvorming en bloei. Hiermee worden alle knoppen gereset.

Plantenblik ziek worden mozaïek - een virale ziekte die niet reageert op de behandeling. Als dit gebeurt, moet de plant worden vernietigd.

Epiphyllum kan ziek worden van fusarium, roest en anthranosis - schimmelziekten die planten aantasten bij zuurstofgebrek, d.w.z. onvoldoende ventilatie.

Als bij het kweken van een plant de minimumtemperatuurwaarden niet worden gehandhaafd en er niet voldoende verlichting wordt afgesneden, wordt deze ziek van zwartrot.

Als de plant actief groene massa begint te groeien en geen knoppen vormt, betekent dit dat de grond te veel stikstof bevat. Je moet voorzichtig zijn met het gebruik van meststoffen op basis van dit element, omdat de bladeren door hun overmaat eerst te dik worden en dan zullen ze barsten.

Het is niet mogelijk om te wachten tot de epiphyllum bloeit als je hem niet voldoende licht geeft en tijdens de vegetatieve rustperiode niet naar een koelere en drogere ruimte wordt gestuurd.

Brandwonden kunnen worden voorkomen door overdag in de hete zon geen water te geven.

Als de plant water wordt gegeven om chloorwater te gebruiken, dat geen tijd had om te bezinken, kan de plant ziek worden van chlorose.

Soms kan de plant wolluizen, bladluizen, schildluizen en spintmijten infecteren. Planten zijn ook geliefd bij slakken en slakken, die de bloem aanvallen als deze in de zomer in de tuin staat.

Hoe epiphyllum water te geven en te bemesten?

Watergiften in de lente en zomer moeten regelmatig worden uitgevoerd. De natuurlijke habitat van deze cactus is bos, dus hij houdt van veel vocht. In het voorjaar en de zomer moet de grond 3 centimeter diep uitdrogen. In de winter, als de temperatuur wordt verlaagd, moet de watergift minimaal zijn, het belangrijkste is om de aarden klomp niet te droog te maken.

Het is mogelijk om te begrijpen of water in de herfst-winterperiode nodig is door de cactusbladeren. Bij een gebrek aan vocht verschijnen er kleine rimpels op.

De regelmaat van het water geven keert terug met de komst van de lente, en wat er moet gebeuren, dit moet geleidelijk gebeuren. Water geven moet worden gedaan met extreem zacht water. Het kan worden gebotteld of afgerekend uit de watervoorziening.

Als topdressing zijn meststoffen waarmee cactussen en vetplanten worden gevoed perfect, alleen de concentratie zou de helft minder moeten zijn. Dit dient te gebeuren met tussenpozen van 30 dagen. Die soorten waarvan de bloei het hele jaar door duurt, hebben zelfs in de winter voeding nodig. Als de plant in de herfst in een koelere kamer staat, wordt de bemestingsfrequentie verminderd en in de winter stopt deze volledig. Met het begin van de lente kun je de plant weer een plezier doen door voedingsstoffen in de grond te brengen.

De toepassing van minerale meststoffen wordt pas uitgevoerd nadat de plant is bewaterd. Vocht beschermt het wortelstelsel tegen mogelijke chemische brandwonden.

Organische meststoffen zoals rotte toorts, humus of paardenmest zijn ook geschikt om te voeren.

Temperatuurregeling en verlichting

Tijdens actieve groei en ontwikkeling zal de plant comfortabel zijn bij normale kamertemperatuur. Wanneer vegetatieve rust komt, moet de temperatuur worden verlaagd tot +10 graden. Bij extreme hitte zal de plant zich goed kunnen ontwikkelen, maar het is noodzakelijk om meer water te geven en de luchtvochtigheid te verhogen.Tijdens de lente - zomerperiode is de beste temperatuur + 20- + 25 graden.

Er zijn soorten die bestand zijn tegen temperaturen onder 0, maar je moet er niet zo'n risicovolle omgeving voor creëren.

Een verlaging van de temperatuur tot +10 in de winter zal bijdragen aan een betere en meer uitbundige bloei en zal de cactus niet te veel laten uitrekken, wat belangrijk is in een periode waarin er niet genoeg zonlicht is. Zo behoudt de plant zijn gezonde uiterlijk en vorm.

De cactus houdt van felle verlichting, dus je moet hem op de juiste plek plaatsen. Het epiphyllum dat binnenshuis groeit, zal 's ochtends en' s avonds comfortabel zijn onder de zonnestralen, maar tijdens de lente-zomerperiode, overdag, moet het worden beschermd tegen de zon. Fluorescentielampen kunnen worden gebruikt om de verlichting te vergroten. Ontbreekt de plant aan licht, dan zal hij slecht of helemaal niet bloeien en zal de cactus onnodig uitrekken.

Door de plant aan de zuidwestzijde of zuidoostzijde van het raam te plaatsen, krijgt de plant altijd de juiste hoeveelheid licht. De zuidkant is ook geschikt, maar overdag zal de plant in de schaduw moeten worden gesteld met tule. Als er een mogelijkheid is om alleen aan de noordkant een plant te laten groeien, moet er kunstmatige verlichting worden gecreëerd. Om een ​​​​cactus uniform te laten groeien, moet deze periodiek in verschillende richtingen naar de lichtbron worden gedraaid. Dit mag niet worden gedaan tijdens de ontluikende en bloeiperiode.

Epiphyllum is geen veeleisende plant voor de luchtvochtigheid, maar bij te droge lucht bij hoge temperaturen is het noodzakelijk om met zacht en warm water te sproeien. Laat bij het spuiten van planten geen water op de knoppen en bloemen komen. U kunt deze werkzaamheden tot het middaguur uitvoeren, zodat tegen de avond al het vocht de tijd heeft om te verdampen.

Om de luchtvochtigheid te verhogen, kun je een luchtbevochtiger gebruiken en een pot water bij de cactus plaatsen. Natte kiezelstenen die op een bak onder de pot worden gelegd en andere planten in de buurt van de epiphyllum plaatsen, helpen een goede luchtvochtigheid te behouden. Het gebruik van een decoratieve fontein verhoogt niet alleen de luchtvochtigheid, maar wordt ook een extra decoratie. Tijdens de herfst - winterperiode hoeft de lucht niet te worden bevochtigd, vooral niet als de kamertemperatuur wordt verlaagd.

Epiphyllum-soorten

foto: epiphyllum, variëteiten

1. Oxypetalum of oxypetalum (Epiphyllum Oxypetalum) is een soort grote epifytische of lithofytische cactus met een lengte van ongeveer 3 meter. en zelfs meer. De takken vertakken zich rijkelijk en er worden luchtwortels op gevormd. De kleur van de gegolfde, golvende langs de rand van de secundaire scheuten is groen en ze hebben een glanzend oppervlak. Tijdens de bloei is de cactus bedekt met grote bloemen, die pas 's avonds volledig opengaan en 's ochtends sluiten. De diameter van de bloemen is 20 centimeter. Ze bestaan ​​uit vele sneeuwwitte bloemblaadjes en felgele meeldraden.
2. Anguliger of hoekig (Epiphyllum Anguliger) is een soort grote epifytische catussen, primaire stengels, die overvloedig vertakken. De kleur van de platte, glanzende, diep ingesneden secundaire stelen is groen. Ze zijn ongeveer 30 centimeter lang en 5 centimeter breed. Bloemen stralen een aangenaam aroma uit en tonen 's nachts al hun schoonheid. Hun kleur kan lichtgeel, roze, groen zijn. Ze bevinden zich op langwerpige bloemscheuten. De diameter van de bloemen is 8 centimeter. Deze schoonheid begint te bloeien in de laatste zomerdagen.
3. Phyllanthus (Epiphyllum phyllanthus) is een soort grote epifytische cactussen, waarvan de primaire scheuten dun, rond en vertakt zijn. Secundaire zijn groen gekleurd, hebben een plat oppervlak, gegolfde randen en een lintachtige vorm. Als ampelachtige plant is het uitstekend geschikt om te groeien vanwege hun secundaire stelen die prachtig aan vazen ​​​​hangen. Op langwerpige bloemscheuten worden witte, groenachtige en gele bloemen met een heerlijk aroma gevormd, bestaande uit mooie smalle bloembladen. Hun volledige onthulling vindt 's nachts plaats.
4. Ackermann (Epiphyllum ackermanii, Disocactus ackermannii) - het wordt ook wel Ackermann's disocactus genoemd. Dit type epifytische cactus is compact van formaat. De ronde stengels zijn aan de basis sterk vertakt. Het bovenste deel van de takken heeft een lintachtige platte vorm. In de regel is hun lengte 30 centimeter, maar er zijn variëteiten waarvan de lengte 100 centimeter bereikt. Tijdens de bloei is het bedekt met heldere, karmozijnrode, trechtervormige bloemen met een diameter van 14 centimeter. Het midden van de bloem kan geel of groen zijn.

Hoe de Epiphyllum-bloem kan worden gebruikt?

Epiphyllum kan een prachtige woondecoratie zijn. De enorme en opzichtige bloemen zien er geweldig uit in hanging baskets.

Epiphyllum zal niet alleen in staat zijn om de kamer te versieren met zijn overvloedige bloei, maar ook om te behagen met de smaak van roze of rood fruit dat verschijnt met kruisbestuiving. Met behulp van de sappen van deze cactus worden diuretica gemaakt, en ook gebruikt voor ontstekingen en reuma.