Likhnis

Meerjarige Lychnis (Lychnis) behoort tot de Kruidnagelfamilie, maar in sommige gevallen behoort het geslacht tot het geslacht Smolevka. De wetenschappelijke onderbouwing van de naam - "lychnis" in vertaling uit de Griekse taal betekent "lamp". Er is een versie dat dit komt omdat de bloemen van de plant een zeer felle kleur hebben of omdat in de oudheid de bladeren van een van de variëteiten als pit werden gebruikt. Deze cultuur wordt genoemd in de geschriften van Theophrastus. Vegetatie wordt sinds de laatste jaren van de zestiende eeuw verbouwd. Verschillende bronnen zeggen dat er 20-50 soorten in dit geslacht voorkomen; ze komen in het wild voor op het noordelijk halfrond. Bloemisten telen slechts 15 variëteiten van dit gewas.

Beschrijving en kenmerken van Lychnis

Lychnis is een meerjarige kruidachtige vegetatie met een wortelstok. Hij kan tot eenenveertighonderd cm groot worden.Het oppervlak van de stengels heeft haren, de stengel is rond van diameter. De bladeren zijn puntig, lancetvormig, in de vorm van een ei, bedekken de stengels tot op gemiddelde hoogte, hun basis is hartvormig, de buiten- en binnenkant zijn ruw. De bloemen van beide geslachten hebben een doorsnede van 20 mm, de bloembladen hebben twee lobben, hun kleur kan roze, wit, felrood, lichtgeel of fel oranje zijn. Bloeiwijzen - hoofd, terminal schildje. De vrucht is een multi-wortel, met korrels in de vorm van knoppen, geverfd in een donkerbruine kleur, in doorsnede van twintig mm, de ontkieming van zaden duurt drie tot vier jaar. Deze vaste plant wordt ongeveer vijf jaar op één locatie gekweekt.

Lychnis groeit door zaden

Optimale planttijd.

De cultuur wordt eenvoudig vermeerderd door zaad. De zaden worden vóór het winterseizoen of in de eerste dagen van de lente onder de blote hemel gezaaid. De eerste keer dat de struik pas volgend jaar begint te bloeien, is niet afhankelijk van de zaaitijd. In zeer zeldzame gevallen, bij het zaaien vóór het winterseizoen, kan bij mooi weer de lychnis in de zomer beginnen te bloeien, maar niet volledig.

Als je een bloem laat groeien volgens de zaailingmethode, zal de bloei al in het lopende jaar zijn. Voordat ze op maart-dagen zaden voor zaailingen zaaien, ondergaan ze een stratificatieproces, voor dit doel worden de zaden in een koelkast geplaatst en daar een halve maand of een maand blijven liggen. Landingen worden ingetrokken in warmte (temperatuurregime binnen 18-20 graden). De eerste scheuten verschijnen enkele weken na het zaaien. Zaailingen worden eind mei in onbeschermde grond geplant, vooraf doorloopt het een verhardingsproces gedurende twee weken. Als wordt besloten om direct in onbeschermde grond te zaaien, dan gebeurt dit in april-meidagen.

Planten in onbeschermde grond.

De plant is niet bijzonder grillig voor groeiomstandigheden. Hij staat op een zonnige plaats met vruchtbare, goed doorlatende en matig vochtige grond. Likhnis "Crowned" groeit goed in de schaduw. Alvorens de korrels te zaaien, worden rivierzand (emmer), kaliummagnesium (40 g), superfosfaat (50 g) in de grond gebracht, de dosering wordt berekend voor één vierkant van de plantplaats. Als de grond klei is, wordt daar compostmest of humus toegevoegd. Voor het zaaien wordt kalk aan de grond toegevoegd als deze een sterke zuurgraad heeft. Voor het zaaien worden de granen vier weken op het koelkastschap bewaard, zodat ze gestratificeerd zijn. In de voren worden kant-en-klare granen van tevoren gezaaid en vervolgens verzegeld. De aanplant heeft een goede watergift nodig. Voor het gelijktijdig verschijnen van zaailingen moeten temperatuuromstandigheden in het bereik van ongeveer 18-20 graden worden waargenomen. De eerste scheuten verschijnen na 2,5-3,5 weken.

Lychnis zorg

Lychnis, die in de tuin wordt gekweekt, moet regelmatig worden bewaterd, vooral bij extreme hitte. Na het water geven moet de oppervlaktegrondlaag regelmatig worden losgemaakt en moet alle onkruid tegelijkertijd worden verwijderd. Houd er rekening mee dat deze plant gemakkelijk kan worden overstemd door onkruid, daarom bent alleen u verantwoordelijk voor deze bloem en voor zijn toekomst. Voor een langere bloei worden bloeiwijzen die beginnen te verwelken op tijd verwijderd en wordt alle vegetatie uitgetrokken, in een poging dicht bij de plaats van onze bloem te komen.

Tijdens het groeiseizoen wordt tijdens het seizoen slechts 2-3 keer bemesting toegepast. Als de zaailingen iets zijn gegroeid en sterker zijn geworden, kunnen ze worden gevoed met een complex van mineralen. In de toekomst voeren ze op deze manier eens in de vijftien tot twintig dagen.

Ziekten en schadelijke insecten.

Bij overmatig overvloedige en frequente watergift kan de plant ziek worden van roest, wortelrot en bladvlekken. Ter preventie wordt een bewateringsschema ontwikkeld dat rekening houdt met het regionale weer, om stagnatie van water in de wortels te voorkomen. Als u de eerste tekenen van een schimmel opmerkt, wordt de geïnfecteerde bloem besproeid met een fungicide.

Wanneer bladrollers of bladluizen op de struik verschijnen, worden ze vernietigd met een infusie van tomatentoppen of tabak, er wordt zeep in gegoten, die eerder op een rasp werd geplet. Met een groot aantal plagen verwijderen ze ze door de struik te behandelen met een insecticide.

Nabloeiperiode.

Het is niet nodig om de cultuur voor het winterseizoen af ​​te dekken, omdat deze in hoge mate vorstbestendig is. Maar bij het kweken van variëteiten met dubbele bloemen, hebben struiken voor het winterseizoen absoluut beschutting nodig. Nadat de bladeren en scheuten geel beginnen te worden en verwelken, worden ze tot het einde afgesneden. Badstofplanten worden na het snoeien gemout met een laag gebladerte, turf of droge grond.

Rassen

Rassen en variëteiten gekweekt door bloementelers.

Lychnis "Arkright" (Lychnis arkwrightii).

De struik is compact, groeit tot 36-41 cm, de kleur van scheuten en smalle bladeren is bordeauxrood. De bloem heeft weinig bloeiwijzen of enkele bloemen van oranje kleur, ze hebben een diameter van ongeveer 30 mm, de bloei vindt plaats aan de uiteinden van de scheuten eind juni, de plant blijft bloeien tot het hoogtepunt van de augustusdagen. De meest populaire variëteit is de Vesuvius. Het heeft heldergroene bladeren in de vorm van een hart, de bloeiwijzen zijn mooier dan de hoofdvariëteit en bevatten roodoranje bloemen.

Lychnis "Alpine" (Lychnis alpina, Viscaria alpine, Steris alpine).

In het wild groeiend, wordt deze soort gevonden in de Scandinavische toendra- en bostoendra-zone, in het Groenland en Noord-Amerikaanse oosten, evenals op Europees grondgebied (bergtoendra en alpengordels). Een meerjarige bloem groeit tot tien tot twintig cm, heeft basale bladrozetten en verschillende scheuten met bladeren van een lineair type, die zich tegenover elkaar bevinden. Bloeiwijze - pluim, bevat bloemen van rozerode of karmozijnrode kleur. De meest populaire variëteit "Lara" - de struik produceert een groot aantal lichtroze bloemen.

Lychnis "Viscaria" (Viscaria vulgaris, Lychnis viscaria, Silene viscaria).

De wilde plant wordt gevonden in de Krim, Midden-Europese, Ciscaukasische gebieden, evenals in het zuidwestelijke deel van Siberië. De scheuten worden 41-101 cm groot en de bovenkant is plakkerig, daarom wordt deze soort teer genoemd. Bloemen zijn wit of karmozijnrood, vijf tot zeven bloemen zijn kransen en vormen een pluimvormige bloeiwijze. Populaire variëteiten: "Rosetta": badstofbloemen, helder karmozijnrood; "Likhnis badstof flora gevangen": de bloem groeit tot 31 cm; basale bladeren zijn niet breed, lineair, donkergroen van kleur; bloeiwijzen-kwastjes bevatten bloemen met een badstofstructuur, lila kleuren, twintig tot dertig mm in diameter.

Lychnis "Gekroond" (Lychnis coronaria, Lychnis coriacea).

Deze kruidachtige vaste plant groeit tot veertig tot negentig cm.De bloeiwijze-kwast is los, bevat roze bloemen, maar er zijn struiken met witte bloeiwijzen. Populaire soorten: Angels Blanche: donkerroze, witte of karmozijnrode bloemen; "Mysterious Island": het midden van de bloem is roze, de randen van de bloembladen zijn omzoomd met wit.

"Koekoeks adonis (Coronaria flos-cuculi), of" Koekoekskleur "(Lychnis flos-cuculi).

Deze variëteit is bijna op het hele Europese grondgebied te vinden. Deze delicate plant vormt een losse grasmat, bestaande uit rozetten en scheuten die aan de bovenkant vertakken en tot een meter hoog worden. De bladeren bevinden zich tegenover elkaar, ze zijn niet breed, bij het naderen van de top van de scheut neemt hun grootte af. Bloeiwijze - schildje, bevat grote, maar zeer dunne roze bloemen, 40 mm in diameter. De bloembladen zijn verdeeld in vier lobben, die elk hangen en draaien. Er zijn soorten met witte bloemen. Populaire variëteiten: "Nana": de struik groeit tot 16 cm; "Alba": witte bloemen; "Rosea captivity": bloemen met een dubbele structuur, roze kleur.

Lychnis "Shining" (Lychnis fulgens).

De in het wild groeiende variëteit is te vinden in de Chinese, Verre Oosten, Oost-Siberische en Japanse gebieden. De scheuten zijn verticaal, groeien tot 40-60 cm De bladeren zijn groenachtig van kleur, langwerpig, eivormig of lancetvormig, in de vorm van een ovaal. De bloeiwijze is een hoofdschild, bevat scharlakenrode bloemen, veertig tot vijftig mm in diameter, de bloembladen zijn verdeeld in vier lobben.

Lychnis "Xaare" (Lychnis x haageana).

Deze tuinhybride wordt vijfenveertig cm hoog en de bladeren zijn langwerpig, in de vorm van een ei. Bloeiwijze-kwast, bevat drie tot zeven bloemen van oranjerode kleur, 52 mm in diameter. De diep ingesneden bloembladen hebben een knik. Elke zijde van het bloemblad heeft een langwerpige smalle tand. Deze soort is vorstbestendig. De meest populaire variëteit is "Molten Lava": de parapluvormige bloeiwijze bevat felrode bloemen, de bladeren zijn geverfd in bronskleuren.

Lychnis "Chalcedoon" (Lychnis chalcedonica), of "Dawn".

Wildlife is te vinden op het Russische Europese grondgebied, in de Mongoolse, Siberische en Centraal-Aziatische gebieden. Deze kruidachtige vaste plant wordt 81-102 cm.De bladeren zijn lancetvormig, in de vorm van een ei of gewoon in de vorm van een ei. De bloeiwijze is een schildje, ongeveer tien cm in diameter, bevat bloemen van een vurig rode kleur, 32 mm in diameter. De bloembladen kunnen twee bladen of inkepingen hebben. Het ras is vorstbestendig. Ze begonnen het te cultiveren in 1561. Er is een vorm voor tuinteelt - "Albiflora" (witte bloemen, ongeveer 21 mm in diameter), evenals soorten met eenvoudige of dubbele bloemen (roze met een rood centrum). De variëteit "Maltese Cross" is populair - de struik bloeit prachtig, de bloemen zijn geschilderd in felrode kleuren.

Lychnis "Jupiter" (Lychnis flos-jovis, Coronaria flos-jovis).

Wild is te vinden op de alpenhellingen. Losse struik, groeit tot 82 cm, schiet tak, dicht begroeid met blad. Het oppervlak van scheuten en lancetvormige bladeren is behaard in de vorm van een ovaal. De bloemen hebben een eenvoudige structuur, lichtpaars van kleur, 30 mm in diameter. Er zijn vormen met witte en dubbele bloemen.