Het kippenras Cochinchin
Inhoud:
Cochinchin: beschrijving van het kippenras en de geschiedenis van de schepping
Het kippenras Cochinchin: foto van vogels
Cochinchin wordt door pluimveehouders meer gewaardeerd om zijn decoratieve effect. Om dezelfde reden, en ook voor een rustig karakter, werden er inderdaad vaak vogels gehouden in de paleizen van het Oosten.
China wordt het thuisland van de Cochin genoemd, maar er is een veronderstelling dat de Cochins vanuit Vietnam naar het hemelse rijk kwamen. Tijdens de periode van de studie van dit land door de Nederlanders en de Fransen, noemde laatstgenoemden een van de regio's van het schiereiland Indochina zo. In het Frans klinkt "Cochin" of Chinees als "Koshen-shin". ... Van daaruit is de vogel waarschijnlijk naar China gekomen, waar door selectie een dergelijke ondersoort werd gefokt. Welnu, de Cochinchins kwamen in de Oude Wereld terecht en werden aan de Europeanen gepresenteerd door vertegenwoordigers van Shanghai.
Het Cochinquin-ras onderscheidt zich door een grote borst en een breed lichaam. Een volwassen vogel groeit tot 50 cm in de rug en weegt tot 5,5 kg. Ook wordt deze soort gekenmerkt door korte, ten opzichte van het lichaam, ledematen en nek. De staart van de vogel is kort, maar volumineus, de vleugels zijn vrij hoog. En natuurlijk het prachtige verenkleed van het hele lichaam tot aan de klauwen.
Vogels van het Cochinchin-ras lopen 3-4 maanden achter in ontwikkeling van andere soorten en worden als laat beschouwd, kippen worden bijvoorbeeld lange tijd niet bedekt met veren. Cochinchins bereiken seksuele rijpheid tegen de zevende maand. Op dit moment kan de vogel worden beoordeeld op naleving van het aangegeven ras. Aan de hand van enkele uiterlijke tekenen kan men de degeneratie van het ras beoordelen. Het verenkleed van de benen is bijvoorbeeld niet zo weelderig, de borst is smal, de ogen puilen uit en de lobben zijn licht.
Ras kleur
Verschillende standaardkleuren van het Cochinchin-ras worden opgemerkt.
- Patrijs... Het verenkleed van deze kleur had de oeverkippen-voorouders van de meeste gedomesticeerde kippen. Patrijshanen hebben een gestreepte kop en een diepe gouden tint op de nek. De dorsale veren zijn rood tot donkerbruin gekleurd. Tegelijkertijd zijn de overgangen van de ene kleur naar de andere zeer harmonieus. Het grootste deel van het verenkleed van de vogel is zwartbruin van kleur met een grijsachtig dons. Patrijskippen zijn niet zo opvallend van kleur. De hoofdkleur van het verenkleed is goudbruin.
Cochinquin patrijs: foto van het kippenras
- Blauw. Het verenkleed is uniform grijs met een blauwe tint. De kop, nek en vleugels kunnen iets donkerder zijn. Soms wordt op de veren van blauwe Cochinchin een rode tint opgemerkt. Dit kan het gevolg zijn van blootstelling van de vogel aan de zon. Als de "zuiverheid" van de kleur belangrijk is, bijvoorbeeld voor tentoonstellings "exemplaren", wordt een schuur gebouwd zodat het verenkleed van de vogel niet vervaagt.
Cochin blauw: foto van het kippenras
- Gestreept. In feite zijn de veren wit met een zwarte rand. "Pestrushki" - dit is wat ze kippen met een vergelijkbare kleur noemen. Een interessant punt, bij het kruisen van een gestreepte kip en een zwarte haan, in de eerste generatie, zal de kleur van de moeder alleen "jongens" krijgen.
Cochinchin gestreept: foto van het kippenras
- Bleek geel. De veer van de vogel is volledig gekleurd in verschillende tinten geel. Een mogelijke uitzondering zijn de staartveren, die iets donkerder mogen zijn.
Cochin-khin fawn: foto van het kippenras
Chinese Cochin Chin: kippenhok houden en voeding
Cochinchin: foto van het kippenras
Kippen van het ras Cochinchin verdragen lage temperaturen goed en overwinteren zelfs in niet-geïsoleerde kamers. Bovendien neemt in de winter de productiviteit van kippen niet af, wat voor een deel de afname van de eierproductie van andere leghennen compenseert.
Omdat ze niet kunnen opstijgen, zijn er lage zitstokken voor hen uitgerust of wordt een bed van stro direct op de vloer gelegd.
In het kippenhok wordt de vogel alleen apart gehouden als het belangrijk is om het ras te behouden. Kochs zelf voelen zich goed, zelfs bij hoge dichtheden.
Cochinchins zijn van nature niet erg actief, ze kunnen bijvoorbeeld helemaal niet lopen, daarom zijn ze vatbaar voor obesitas. Hun voeding van kippen van andere rassen is niet anders en niettemin raden experts aan om het volgende dieet te volgen:
- een graanmengsel bestaande uit gierst, boekweit, maïs en tarwe;
- mengvoeders voor vleesrassen;
- een puree van gehakte groenten en gekookte groenten met toevoeging van kwartelmengvoer.
Het menu moet dierlijke eiwitten en mineralen bevatten. De constante aanwezigheid van fijn grind is een must.
Het is de moeite waard om dit ras te kopen om te zien hoe "flegmatisch", kalm en niet verlegen een Aziatische vogel kan zijn. Welnu, er is niets te zeggen over het feit dat het een versiering van de binnenplaats zal worden.
Het is beter om Cochinchins te kopen bij professionele fokkers of in kinderdagverblijven, omdat het onmogelijk is om de zuiverheid van het ras op gewone boerderijen te behouden.
