Rose Pierre de Ronsard

Roos Pierre de Ronsard (Pierre de Ronsard). Het heeft de voorkeur van de meeste tuinders, zowel amateurs als professionals. Het werd in 1985 gefokt door een Franse fokker. Het kreeg zijn naam ter ere van Pierre de Ronsard, een dichter uit Frankrijk. Maar omdat alleen de inwoners van Frankrijk deze Franse romanticus kenden die in de 16e eeuw leefde, bedachten de fokkers een andere naam - Eden Rose. Deze naam wordt als internationaal beschouwd, maar dergelijke rozen kunnen andere variëteiten hebben. Zo is de gelijknamige klimroos, Eden Rose, de enige in zijn soort.
Deze variëteit wordt vanwege zijn uitzonderlijke schoonheid officieel beschouwd als de meest geliefde ter wereld en de meest voorkomende.

Klimroos Pierre de Ronsard: rasbeschrijving

Rose Pierre de Ronsard: foto

Miniroos Pierre de Ronsard groeit niet snel. De hoogte kan 3 meter zijn. Om het goed te laten groeien, heeft het echter een soort kader nodig. Dit kan een boog, muur, hek of haag zijn. De taaie, maar nogal fragiele takken van deze roos hebben de neiging om door de strengheid van de bloemen en hun eigen gewicht te zakken.
Interessant is dat Pierre de Ronsard klimrozen vrij sterk lijken op rozen op een stam.

De bladeren van de struik zijn donkergroen, voelen nogal taai aan en zien er erg glanzend uit. Er zijn doornen, maar er zijn er niet zo veel.
Dikke en grote knoppen, vergelijkbaar met een soort kopjes, kunnen 8 tot 15 cm lang zijn.In zo'n knop kun je 70 bloembladen en zelfs meer tellen. De bloembladen zelf zijn groot en lang, dit geeft de roos een soort oude charme. Deze rozen kunnen verschillende tinten hebben: zachte lavendel, crème, ivoor, lichtroze. De kleur van de bloembladen lijkt op de Winfall cyclamen. Hun randkleur is veel helderder en rijker dan in het midden van de knop. De roze kleur aan de randen loopt van licht naar fel. Het komt voor dat aan de buitenkant de kleur van de rozenblaadjes een lichtgroene of lichtgroene tint heeft.

Regionale verwantschap heeft ook invloed op de vorm van de knoppen van de struik. Als het klimaat warm genoeg is, bloeit de roos veel mooier dan in een koude omgeving. Daar is de bloei misschien niet zo overvloedig, de knoppen openen misschien niet volledig, maar slechts de helft. Ze zijn in het midden gedraaid en zien eruit als rozetten of kleine kopjes.

Ter referentie, veel mensen geven de voorkeur aan deze rozenvariëteit vanwege de hoge vorstbestendigheid. Sommigen kiezen ervoor omdat het remontant is (de struik bloeit twee keer in één seizoen). Maar vergeet niet dat het ras Pierre de Ronsard de tweede keer niet zo weelderig bloeit als de eerste keer.

Om ervoor te zorgen dat deze paradijsroos Pierre de Ronsard begint te behagen met zijn externe gegevens, moet je geduld hebben. Dit duurt 3 jaar. Vanaf het moment van planten, pas nadat zo'n tijd is verstreken, voegt de struik goed in volume toe, wordt weelderiger en vertakt, ziet eruit als een koninklijke majesteit.

Rosa Pierre de Ronsard: verzorging en landing

Rozensoort Pierre de Ronsard: foto

Het is noodzakelijk om klimrozen van deze variëteit in de lente te planten, wanneer de vorst niet langer verschrikkelijk is en de aarde voldoende is opgewarmd. Het hangt natuurlijk allemaal af van de teeltregio's, overal komt het warme seizoen op verschillende manieren.

Het is de moeite waard om een ​​lichte plek te kiezen voor het planten van een roos, met een goede luchtcirculatie, alleen zonder tocht. Het groeit het beste op leemachtige en zandige leem, vrij losse grond.

Onmiddellijk, voordat je een roos plant, moet je de grond goed opgraven, zwerfvuil verwijderen. Dan moet je een gat graven en er ongeveer een halve emmer humus aan toevoegen.Je kunt de grond ook bemesten met een kalimengsel, vergeet alleen niet nog een laag mest (en ook humus) te strooien, want het wortelstelsel kan ernstige brandwonden oplopen. Het is ook belangrijk om de fossa voor het planten te bevochtigen. Na het planten van een rozenzaailing Pierre de Ronsard, moet deze onmiddellijk voldoende worden bewaterd.

Om vertroebeling van de wortels te voorkomen, moet u het niet te veel water geven. Om ervoor te zorgen dat de struik goed en snel wortel schiet, bevochtigt u hem elke ochtend met water en giet u hem onder de wortels.

Het bovengrondse deel van de Pierre de Ronsard minirooszaailing is het beste ongeveer 20-22 cm. Als het hoger is, moet u het inkorten door dit direct na het planten te doen.

Klimrozenras Pierre de Ronsard moet worden vastgebonden. Maar deze procedure moet pas worden uitgevoerd nadat de knoppen een grootte van 3-5 cm hebben bereikt.In elk ander geval mag de bloei van de Pierre de Ronsard-roos niet plaatsvinden. Voor deze roos is de natuurlijke stand een horizontale stand. Het is met een dergelijke groei op een horizontale steun of in een spiraal dat rozenbloemen veel beter en mooier zullen groeien. Bij verticale groei heeft zo'n roos constante zorg nodig in termen van het binden van takken, wat het werk van de tuinman een beetje bemoeilijkt. En je zult ook een kleine truc moeten toepassen - buig de bovenkant van de struik met behulp van een kousenband of een soort last. Het moet lager worden geplaatst dan de hoofdtak van de plant. Met deze methode zal het mogelijk zijn om de meest intense rozengroei te bereiken.

Met het begin van de winter heeft de paradijsroos Pierre de Ronsard beschutting nodig. Voordien worden de struiken eerst vastgebonden met natuurlijke materialen (u kunt onnodige kleding, vodden, droge bladeren of vuren takken gebruiken), waarna ze worden bedekt met speciale afdekmiddelen (lutrasil of spandbond, geotextiel).

Veel tuinders raden aan deze variëteit verticaal te bedekken om de stijve takken niet te breken of te beschadigen.

Als het klimaat in de regio waar de roos wordt geplant nogal hard is, met koude winters, dan kun je voor de winterperiode de struiken afdekken met multiplex, waardoor het op een huis lijkt. Deze methode zorgt er samen met de afdekmaterialen voor dat de plant beter en rustiger kan overwinteren.

Wat zijn de voor- en nadelen van de rozenvariëteit Pierre de Ronsard?

Klimroos Pierre de Ronsard op de stengel: foto

Als de klimroos Pierre de Ronsard wordt vergeleken met andere variëteiten, heeft deze de volgende voordelen: deze variëteit is, in tegenstelling tot vele andere, niet zo kwetsbaar voor verschillende ziekten. Het is bestand tegen veel plagen en ziekten. Vanaf het prille begin van de bloei is de rozenstruik van Pierre de Ronsard altijd bedekt met bloemen. Dit komt door het feit dat wanneer de eerste knoppen verwelken, de volgende onmiddellijk beginnen te verschijnen, waardoor een 2e bloeigolf ontstaat. Daarom bloeit de roos van Pierre de Ronsard tot de eerste nachtvorst continu. Een ander onbetwist voordeel is de weerstand van de struik tegen slechte omgevingsomstandigheden. De belangrijkste indicator van een plant is de vorstbestendigheid. Deze plant kan een koudegolf tot -30 C overleven, is rustig bestand tegen koude wind en zware stortregens. Ook heeft deze roos een zeer mooie uitstraling. Het kan worden gebruikt om een ​​prachtige haag op de site te creëren. Zo'n haag is geschikt voor privacy of het opdelen van het terrein in zones.

Vergeet niet dat als u meerdere jaren achter elkaar niet voor de ondersteuning zorgt, het gevaarlijk wordt voor de roos, op zichzelf verschillende infecties ophoopt. Om een ​​​​dergelijk gevaar te voorkomen, moet de structuur met het begin van de lente worden schoongemaakt en verwerkt. Het moet geschuurd worden, daarna verf of oplossing aanbrengen (anticorrosief of waterafstotend).

De miniroos van het paradijs Pierre de Ronsard heeft ook zijn nadelen. Haar geur is bijvoorbeeld niet erg substituut, het is bijna onbestaande. Daarom planten bloemenliefhebbers deze variëteit het liefst in de buurt van jasmijn, omdat de combinatie van hun aroma's uitstekend is. Toch moeten deze planten een voldoende sterk frame krijgen of maken.Om het te bouwen, heb je bepaalde materialen nodig, wat dienovereenkomstig tot bepaalde financiële kosten leidt. Het meest optimale materiaal is kunststof. Maar de boom mag niet worden gebruikt, omdat deze snel zal uitdrogen en barsten. Evenzo zijn metalen steunen niet geschikt voor rozen, omdat ze in de hitte erg heet kunnen worden en verbranden, en 's nachts afkoelen, waardoor een sterk temperatuurcontrast ontstaat.

Als de netten of hekjes te kleine gaten hebben, zal het in de herfst behoorlijk moeilijk zijn om de struiken te ontwarren.

Warm weer in de winter Roos je kunt niets afdekken. En in koude gebieden is het beter om verwijderbare schuilplaatsen te maken, zodat de steun er ook in past, maar alleen met een horizontale locatie.

En als je een roos koopt, moet je heel voorzichtig zijn, omdat sommige verkopers struiken kunnen verkopen met een heel andere beschrijving. Bijvoorbeeld een roos vergelijkbaar met Pierre de Ronsard - Grandiflora.