irisbloem

iriscultuur (Iris) wordt ook "haan" of "iris" genoemd. Deze vaste plant uit het geslacht wortelstok is opgenomen in de familie Iris of Iris (Iridaceae). Deze planten zijn bijna overal te vinden. Dit geslacht omvat ongeveer zevenhonderd verschillende variëteiten. De naam "iris" in vertaling betekent "regenboog". De naam van de cultuur werd door Hippocrates zelf gegeven naar de naam van de godin van de regenboog Iris. De legende zegt dat toen Prometheus vuur gaf aan mensen, een regenboog scheen - de natuur verheugde zich. De uitstraling hield de hele dag en nacht aan, nadat de zon de aarde verlichtte, waren mensen verbaasd toen ze planten zagen van ongewone schoonheid, die irissen werden genoemd. Ze leken sterk op een regenboog. Florence (wat "bloeiend" betekent) werd door de Romeinen zo genoemd omdat er een groot aantal irissen groeide in de velden die zich in de buurt van de stad bevonden. Deze prachtige bloem wordt al zo'n tweeduizend jaar gekweekt. Het zal elk tuinperceel perfect versieren, bovendien worden waardevolle grondstoffen uit de cultuur gehaald en worden er essences voor parfums van gemaakt.

Irisbloem: beschrijving en kenmerken

Iris bloem foto

De irisbloem heeft een wortelstok, er groeien wortels op, die worden gepresenteerd in de vorm van een koord of draad. Jaarlijkse steeltjes zijn in de regel meerdere of zelfs in de hoeveelheid van één stuk. Afgeplatte dunne bladeren in twee rijen zien eruit als een zwaard, in zeldzame gevallen kun je een lineaire vorm vinden. Hun oppervlak is bedekt met een dunne wasachtige laag. De bladeren worden verzameld aan de basis van de steel in een waaiervormige bos en er zijn bijna geen bladeren aan de stelen. Meestal groeien bloemen alleen, maar er zijn ook kleine bloeiwijzen te vinden. De bloemen zijn geurig en groot van formaat, ze vallen op door een zeer originele vorm en ongewone kleur. De kleuring kan van verschillende kleuren zijn, en de kleuren kunnen ook heel mooi gecombineerd worden. De bloem bevat zes bloembladen, die bloemdeksegmenten zijn. De buitenste lobben, er zijn er drie, zijn iets omgekeerd naar de bodem en verschillen van kleur van de bovenste lobben. De bovenste lobben groeien samen en zien eruit als een buis. Iris bloeit lang - van mei tot juli dagen. Twee of drie bloemen bloeien tegelijk, ze behouden hun decoratieve effect één tot vijf dagen. De vrucht is een doos met drie nesten.

Irisbloem: variëteiten en variëteiten van cultuur

Bebaarde irissen.

Door het type bloem zijn wortelstokirissen verdeeld in baardloos en bebaard. Bebaarden worden zo genoemd omdat ze ruige haren op het oppervlak van de bloembladen hebben. Ze hebben hun eigen classificatie (gemiddelde hoogte, standaard gemiddelde hoogte, middelgrote bindmiddelen, hoog, stoeprand, kleinbloemig middelgroot, miniatuurdwergen, standaarddwergen, arylbreds, eetkamers, arylbreds en aryls, niet-arylachtige arylbreds). Maar deze classificatie wordt alleen gebruikt door fokkers en wetenschappers, en gewone tuinders kennen dergelijke vegetatie als baardirissen van verschillende groottes.

• Iris "Duits".

Duitse

De lange, bebaarde iris wordt ook wel "Germaans" genoemd. Deze variëteit heeft meer dan honderd van de meest uiteenlopende variëteiten, het is het populairst in vergelijking met alle andere baardirissen. De meest populaire zijn de volgende variëteiten:Baltisch Zee»- een sterk gegolfde plant met een rijke blauwe kleur van bloemen en een blauwe baard; "Bewilderbest»- gegolfde bloemen hebben een bordeaux-roodachtige crèmekleur, aan het oppervlak hebben ze strepen en strepen van witachtige en gele kleuren; "Een coma»- hemelsblauwe kleur wordt gepresenteerd in combinatie met ivoorkleur, daarnaast is er een rand van lavendelkleur. De variëteit is erg populair bij Amerikanen.

Irissen met lichte baard.

Rassen van dit type irissen: Japans, spuria, Californisch, Siberisch, Louisiana, moeras en andere soorten irissen (interspecifiek en specifiek). De meest populaire variëteiten in de middelste baan worden hieronder weergegeven.

• Iris "Siberisch".

De kleuren kunnen worden gevarieerd in het scala aan tinten - van donkerpaars tot blauw. Maar in onze tijd zijn er ongeveer duizend verschillende variëteiten, die in een grote verscheidenheid aan tinten zijn geverfd. Bijvoorbeeld de witte "Sneeuwkoningin"; "Betts & Suga" is geschilderd in geel met een witachtige rand; struik "imperiaal Opaal"Wordt tot tachtig cm hoog en lavendelroze bloemen bereiken een diameter van ongeveer tien cm. De bloemen zijn zeer decoratief, maar geurloos.

• Iris "Japans" (Kempflera, xiphoid).

De bloemen lijken op een orchidee, ze zijn erg groot (ze bereiken een diameter van vijfentwintig cm), ze ruiken niet. Tijdens het fokken in Japan verscheen de opkomst van badstof (de tweede naam is hana-shobu) en Japanse iris, die veel bloembladen heeft. Deze rassen zijn echter niet bestand tegen vorst. Voor de middelste rijstrook is het beter om te nemen: "Nessa—Nee.—mei"- paarse bloemen in diameter kunnen drieëntwintig cm zijn; "Solveig" - kleur van bloemen is bleek lila; "Vasily Alferov" - bloemen zijn eenvoudige, inktachtige kleuren.

• Iris "Spuria".

Een zeer sierlijke bloem, die doet denken aan de bolvormige iris "Xiphium", maar onderscheidt zich door zijn grote formaat. Droogtebestendig en vorstbestendig. De meest decoratieve variëteiten: "Citroen Aanraken»- bloemen met citroengele veters hebben een signaal van donkergouden kleur, de struik groeit tot een meter hoog; "Transfiguratie"- de struik kan tot een meter hoog worden, de kleur van de bloemen is van blauwviolet tot donkerviolet, de kleur van het signaal is brons; "Stella Irene"- de struik groeit tot negentig cm hoog, bloemen van zwart-paarse kleur hebben een klein signaal van gouden kleur.

• Iris "Moeras" (pseudolucht).

Moeras

Deze variëteit groeit, in vergelijking met andere, graag alleen in vochtige grond. De kleur van bloemen kan verschillende tinten geel hebben en de plant wordt vaak gebruikt om kunstmatige reservoirs te versieren. De meest populaire variëteiten:gouden koningin"- gele bloemen; "Flore Pleno»- badstof bloemen; "Umkirch»- roze kleur.

Door bloemen te kleuren, zijn variëteitsvormen onderverdeeld in:

1. variëteiten van dezelfde kleur - alle plakjes van dezelfde kleur;
2. twee tonen - de plakjes, die zich onder en boven bevinden, hebben verschillende tonen van dezelfde kleur;
3. twee kleuren - de kleur van de onderste en bovenste lobben is anders;
4. variegata - het bovenste deel van de lobben is geel, het onderste deel is roodbruin;
5. amena - de lobben aan de bovenkant zijn wit geverfd;
6. begrensd of plikata - er is een rand van contrasterende kleur op alle lobben, of uitsluitend op die eronder;
7. iriserend - kleuren gaan soepel van de ene toon naar de andere.

Irisbloem - teelt

Een groot aantal tuinders zonder ervaring denkt dat het kweken van irissen erg moeilijk is. Maar dit is een foutieve veronderstelling. Voor de normale groei en ontwikkeling van deze cultuur, moet je onthouden hoe je er goed voor moet zorgen, en dan komt alles goed.

De groei van de wortelstok gebeurt horizontaal en een deel ervan is blootgelegd, omdat de wortel uitkruipt op de oppervlaktegrondlaag.Vóór het winterseizoen is de iris bedekt met turf of aarde om hem te beschermen tegen bevriezing. In het voorjaar wordt de mulchlaag voorzichtig verwijderd.

Kenmerkend voor deze cultuur is dat de irissen verplaatsbaar zijn. Tijdens de periode kunnen ze een paar cm opzij schuiven, hierbij worden de planten zo geplant dat de bladeren waaiervormig langs de rij zijn. Dan worden de rijen gladder.

In het zand wordt een baardiris geplant. Zand moet in het voltooide gat onderaan in de vorm van een heuvel worden gegoten en de wortels moeten langs de heuvel worden verspreid. Houd er rekening mee dat bij een sterke verdieping van de plant de dood of gebrek aan bloei kan optreden.

Irisbloem: planten

Japanse Iris bloem foto

• Optimale tijd en locatie voor het planten.

De meeste tuinders geloven dat onmiddellijk nadat de iris is uitgebloeid, deze wordt opgegraven, verdeeld en in een nieuw gebied wordt geplant. Anders zal het pas wortel schieten als de winter komt. Maar als uw regio een lang en vrij warm herfstseizoen heeft, kunnen de planten niet meteen worden getransplanteerd, haast u niet om dit te doen. Deze vegetatie kan van de lente tot de herfst opnieuw worden geplant, maar na het einde van de bloeifase. Vergeet niet dat de cultuur eens in de drie tot vier jaar wordt getransplanteerd. Maar Siberische iris kan ongeveer tien jaar in hetzelfde gebied groeien. Als u een overwoekerde bloem niet transplanteert, eindigt de bloei.

Baardirissen worden geplant in een goed zonovergoten gebied, beschermd tegen door wind, gelegen op een verhoogde plaats of helling, omdat het erg belangrijk is dat het gebied goed gedraineerd is en ook dat smeltwater naar beneden stroomt. Het boarden vindt plaats van 's ochtends tot 's middags. Siberische en moerasiris worden geplant in gebieden met vochtige grond. Irissen hebben zonder uitzondering vruchtbare grond nodig. Om de uitgeputte grond te fixeren, worden vóór het planten in de lente compostmest of tuinvetgrond, evenals fosfor en kalium erin geïntroduceerd. Aan de zure grond wordt krijt, dolomietmeel of houtas toegevoegd. Zand en veen worden in leemgrond gebracht en kleigrond in zandgrond. Voor het planten van planten wordt de grond gedesinfecteerd. Voor dit doel wordt de grond bewaterd met een fungicide middel, daarnaast wordt het land behandeld met herbicide preparaten tegen onkruid. Er wordt geen mest in de bodem gebracht.

• Planten planten in het voorjaar.

Het plantmateriaal dat in de winkel is gekocht en het plantmateriaal dat de hele winter is bewaard, wordt behandeld met een groeistimulerend medicijn, bijvoorbeeld "Zircon" of "Eco-gel". Als de wortels langwerpig zijn, worden ze gesnoeid, de rotte gebieden worden voorzichtig uitgesneden. De wortels worden twintig minuten in een kaliumpermanganaatoplossing gedompeld om te desinfecteren. Vervolgens wordt een klein gaatje gegraven, zand wordt erin gegoten in een glijbaan. De wortelstok van de iris van de bebaarde variëteit is zo gelegd dat deze zich in een horizontaal vlak bevindt. De wortels worden rechtgetrokken, het gat wordt zo gestrooid dat alleen de bovenkant van de wortelstok zich boven de oppervlaktegrondlaag bevindt. Verder wordt overvloedig water geven aan de plant uitgevoerd. Als de hele wortel ondergronds is, zal hierdoor rot ontstaan. Baardloze variëteiten daarentegen worden twee tot drie cm in de grond begraven, vervolgens wordt mulchen op de grond gedaan, je kunt mulchen met turf of gevallen naalden om vocht vast te houden. De kuilen bevinden zich van elkaar met een tussenruimte van minimaal vijftig cm.

• Irissen planten in het herfstseizoen.

Het planten van irissen in de herfst is bijna hetzelfde als in de lente. Het planten gebeurt in de laatste dagen van de zomer, wanneer de planten uitgebloeid zijn. Meestal wordt de transplantatie uitgevoerd van dagen in augustus tot eind september, maar houd er rekening mee dat als u irissen eerder transplanteert, ze wortel zullen schieten en sneller en beter sterker worden. De struik wordt uitgegraven met een hooivork en vervolgens verdeeld in jaarlijkse delen met bladeren.Wortels in de vorm van veters worden zorgvuldig ingekort, beschadigde of rottende plekken worden verwijderd. Verder worden de gescheiden delen gedurende twee uur in een oplossing van kaliumpermanganaat van donkerroze kleur geplaatst om te worden gedesinfecteerd. Daarna worden ze vier tot vijf uur in de zon gelegd. Planten worden op dezelfde manier geplant als in het voorjaar. Tussen de gaten van hoge variëteiten is het interval ongeveer vijftig cm, tussen de gemiddelde hoogte - twintig cm, tussen de lage hoogte - vijftien cm.

Irisbloem: zorg

Siberische irisbloem

• Hoe u goed voor uw tuiniris zorgt.

Irisbloem houdt van licht en warmte. Regelmatig water geven is erg belangrijk en vooral overvloedig wanneer knoppen worden gevormd. Op andere momenten wordt water gegeven wanneer de oppervlaktelaag van de grond naast de wortelstok sterk uitdroogt.

Als u in het voorjaar voor het planten van de plant de grond heeft bemest, hoeft de hele irisperiode niet te worden gevoerd. Mocht in die situatie toch besloten worden om de grond te bemesten, dan wordt hiervoor vloeibaar kalium en fosfor gebruikt. Bemesting wordt toegepast door de wortelmethode wanneer de bloem actief groeit. Topdressing wanneer de planten bloeien, wordt niet uitgevoerd.

Gedurende de gehele periode is tijdig onkruid verwijderen noodzakelijk. Je zult het onkruid met je handen moeten bestrijden. Dit komt omdat het wortelstelsel zich in een horizontaal vlak bevindt, bovendien is het oppervlakkig. Als je dus wiet met een schoffel, kun je per ongeluk schade aanrichten. In zeldzame gevallen, maar het is noodzakelijk om de aarde los te maken. Deze manipulatie gebeurt heel voorzichtig om de wortels niet te beschadigen. Ervaren tuinders raden aan om verwelkte bloemen te verwijderen, omdat ze de iris kunnen aanvallen door schadelijke insecten.

Ziekten en plagen van de bloem

Bovenal worden de meest decoratieve en sappige variëteiten blootgesteld aan verschillende schadelijke insecten en ziekten. Om bloemen tegen ziekten te beschermen, is het absoluut noodzakelijk om alle agrotechnische regels te volgen. Daarnaast is het noodzakelijk om de gezondheid van de vegetatie gedurende de gehele periode te monitoren. Als er problemen worden gevonden, onderneem dan onmiddellijk de nodige actie. Als de bloem is geïnfecteerd met fusarium of andere rot, handel dan onmiddellijk. De besmette struik wordt opgegraven en vernietigd. De rest van de planten moet met het oog op profylaxe onder de wortel en langs de wortels worden bewaterd met een 2% -oplossing van het medicijn "Fundazol". Dit preparaat wordt gebruikt om de wortelstok te behandelen voordat deze in de grond wordt geplant. Dan is de kans dat rot zal verschijnen laag. De bescherming van de struik tegen verschillende soorten vlekken is door de bladeren te besproeien met een 1% -oplossing van Bordeaux-vloeistof.

Iris kan vaak worden aangevallen door scheppen. Ze eten steeltjes aan de basis. Daarna worden de steeltjes geel en droog. Preventie wordt uitgevoerd aan het begin van het groeiseizoen. Voor dit doel worden irissen behandeld met een 10% -oplossing van het medicijn "Karbofos", het wordt elke zeven dagen tweemaal uitgevoerd. Deze prachtige bloemen kunnen ook worden aangevallen door gladiolentrips. Ze verstoren de fotosynthese van bladeren, hierdoor worden ze bruin en sterven ze af. Wanneer iris is geteisterd door trips, worden de knoppen erg lelijk en kleurloos. Tripsen zijn het meest comfortabel in de zomer bij hitte en droogte. Met behulp van het Karbofos-preparaat worden deze plagen net zo goed bestreden als scheppen, daarnaast is een infuus van vierhonderd gram shag, 1,5 week gerijpt, zeer effectief. Er wordt veertig gram waszeep aan toegevoegd, die vooraf op een rasp wordt gemalen. Slakken kunnen irissen beschadigen. Om ze kwijt te raken, moet je verse klisbladeren of vochtige vodden tussen de rijen leggen. De slakken zullen zich eronder verbergen, en jij zult ze verzamelen en vernietigen. Als er veel naaktslakken zijn, verdeel dan 's morgens vroeg, wanneer de zon schijnt, of' s avonds, korrelig metaldehyde over het gebied, strooi het gewoon uit. Een vierkant vereist dertig tot veertig gram van het medicijn.

Plant na de bloeiperiode

In die situatie, als er geen zaailingen zijn in het huidige seizoen, worden de bloemstengels verwijderd nadat de iris is uitgebloeid. Als de bladeren geel beginnen te worden, is het raadzaam om ze in te korten, de uiteinden in de vorm van een halve cirkel te maken. Planten zullen de tuin blijven versieren en zullen met succes de nodige voedingsstoffen en sterke punten verzamelen tot het winterseizoen. Als het in de herfst warm is, dan kunnen de irissen weer bloeien, dit komt vaak voor. Nadat de bladeren zijn opgezwollen, worden ze afgesneden, je hoeft slechts tien tot vijftien cm over te laten.De gesneden delen worden vernietigd (verbrand), omdat hun oppervlak organismen kan hebben die ziekten veroorzaken, evenals plaaglarven.

Vóór het winterseizoen worden kale wortelstokken bedekt met aarde en gemulleerd met een verdikte laag (acht tot tien cm), turf of zand. Als in de herfst- of winterperiode een sterke temperatuurdaling wordt voorspeld, worden de planten beschut met behulp van vuren takken of droog gebladerte. Als het winterseizoen sneeuwt, is er geen beschutting nodig.

Hoe bewaar je een irisbloem?

De wortelstokken van bebaarde irissen die zijn gegraven of gekocht, kunnen van de herfst tot de lente worden bewaard, ze worden in een droge ruimte met koele temperatuuromstandigheden geplaatst. De wortelstokken drogen goed en passen in een kartonnen doos, daarna is deze goed gesloten. De box wordt op een loggia of balkon geplaatst. Elke wortelstok is gewikkeld in een geweven materiaal of vel papier, bovendien kun je ze in een doos met turf of zaagsel in droge vorm vullen.

Andere irissen staan ​​graag op een vochtige plaats, dus om ze te bewaren worden ze in een bloempot geplant. Voor het planten worden langwerpige wortels verwijderd, de wortelstok wordt neergelaten en in een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat bewaard om te desinfecteren. Daarna wordt het gedroogd. De wortelstok is niet begraven, slechts licht bedekt met aarde. In het voorjaar wordt de gekiemde wortelstok uitgetrokken met een aarden kluit en in open omstandigheden geplant.